Niezapomniane Podjazdy

#1 Podjazd na przełęcz Passo Rolle

Passo Rolle, zdobyta od strony Primiero, była pierwszą alpejską przełęczą włączoną do trasy wyścigu Giro d’Italia, w roku 1937. Gino Bartali jako pierwszy dotarł na przełęcz i wygrał różowy wyścig. 23-kilometrowy podjazd otoczony jest nadzwyczajnym krajobrazem: po prawej stronie wznoszą się szczyty Pale di San Martino, po lewej – łańcuch górskich Lagorai. Minąwszy miejscowość San Michele di Castrozza, do końca podjazdu brakuje jeszcze 9 km, z których część przebiega wzdłuż licznych zakręty o 180°. Dojazd do mety, na wysokość 1970 m n.p.m. wynagradza każdego rowerzystę niemającym sobie równych widokiem na białe wierzchołki Pale di San Martino.

#2 Podjazd Gardeccia

Gardeccia to co prawda krótki, ale jednocześnie trudny podjazd. Jego długość to niewiele ponad 6 km, jednak niektóre odcinki dochodzą do 17% nachylenia, przy czym średnie nachylenie terenu wynosi 10%. Na starcie w Pera di Fassa od razu zmierzyć należy się z kilkoma stromymi podjazdami, które najlepiej pokonać sprawnie, aby dostać się do chaty górskiej Baita Regolina, w okolicach której droga zwęża się i staje się jeszcze bardziej stroma. Prosty odcinek drogi o długości 1km i 17% nachylenia podłoża to najtrudniejszy moment – to tu musisz najbardziej się zmobilizować. Później, na ostatnim odcinku trasy piękno majestatycznych szczytów Torri del Vajolet wynagrodzi cały Twój wysiłek.

#3 Podjazd Polsa

Podjazd Polsa często jest niedoceniany ze względu na mniejsze nachylenie terenu, jednak długość trasy – 19 km – sprawia, że trasa jest naprawdę trudna – to prawdziwy alpejski gigant. Najważniejsze, aby rozpocząć jazdę spokojnie. Najtrudniejszy odcinek trasy odznacza się nachyleniem rzędu 10%. W roku 2013 Vincenzo Nibali wygrywając ten etap w wyścigu Giro d’Italia, znacznie przybliżył się do ostatecznego zwycięstwa.

#4 Podjazd Menador

Podjazd Menador zajmuje szczególne miejsce wśród legendarnych tras Trentino. Nigdy nie rozegrał się na niej żaden wyścig wieloetapowy. Jest to jedna z najpiękniejszych tras Trentino i to nie tylko dla miłośników dwóch kółek. Jej długość to zaledwie 8 km, jednak niektóre jej odcinki sięgają 13% nachylenia terenu. Ponadto trasa jest wąska, kręta i przebieg pomiędzy ścianami skalnymi. Start znajduje się w Caldonazzo w dolinie Valsugana, następnie dojeżdża się do fortyfikacji w okolicach Lavarone i Vezzena. Mniej więcej w połowie drogi znajduje się punkt, w którym podziwiać można z lotu ptaka jeziora Caldonazzo i Levico – to świetne miejsce na przerwę.

#5 Podjazd Monte Bondone

Podjazd Monte Bondone w wyjątkowy sposób zapisał się na kartach światowej historii kolarstwa. Przemierzając podjazd w wyścigu Giro d’Italia w 1956 r., luksemburski mistrz Charly Gaul stał się prawdziwą legendą, pokonał on bowiem tę trudną trasę samotnie, przy wyjątkowo niesprzyjających warunkach pogodowych - tego dnia nawet spadł śnieg. 18-kilometrowa trasa z 38 zakrętami o 180°, 1485 m różnicy poziomów oraz maksymalne nachylenie terenu rzędu 17% sprawiają, że trasa na Monte Bondone to wielkie wyzwanie nie tylko dla nóg i płuc, ale i dla siły ducha kolarza. W czasie jazdy patrząc w dół podziwiać można widok na dolinę Adygi oraz na Trydent, natomiast kierując wzrok ku górze, dostrzec można wymarzony cel, który zdaje się bardzo odległy. Jednak po dotarciu na miejsce radości nie ma końca – radości, którą podarować możne tylko legendarna trasa.

#6 Podjazd Madonna di Campiglio

Podjazd do miejscowości Madonna di Campiglio łączy ze sobą dobre i złe kolarskie wspomnienia: to właśnie tu Marco Pantani wygrał swój ostatni etap w wyścigach w roku 1999. Jeszcze wiele miłośników kolarstwa ma przed oczami obraz ubranego w różową koszulkę Pantaniego, który samotnie dociera do mety etapu w centrum miejscowości Madona di Campiglio. Trasa rozpoczyna się w Pinzolo w dolinie Val Rendena, następnie pnie się w górę przez 15 km – nachylenie terenu pozwala pokonać trasę na rowerze. Co prawda Pantani wjeżdżał z prędkością 30 km/h, jednak amatorzy powinni pohamować emocje i pokonywać trasę spokojniej. Na ostatnich dwóch kilometrach droga staje się mniej stroma, ponadto obdarowuje kolarzy wyjątkowym widokiem na Dolomity Brenta.